Dit keer een blog zonder foto's....een keer wat anders Wat gebeurt er nu zoal? Vanaf het vorige blog is er best veel gedaan, alleen is dit allemaal werk waar je maar weinig resultaat van ziet. Toch alles even voor jullie op een rijtje.
Zoals in een vorig blog te lezen viel, is de mast verrot. De nieuwe bestemming van de mast is een houtkachel in Lauwersoog. We zijn op zoek gegaan naar een andere mast. Deze zoektocht was er eentje waarvan ik erg veel geleerd heb. Ik heb geleerd over hoe masten gemaakt worden, over diktes, lengtes, wel of geen stagen, massief of verlijmd, wel of niet sterk verjongen en niet geheel onbelangrijk, ik heb geleerd wat het allemaal gaat kosten.
Een nieuwe mast (laten) maken loopt al snel in de papieren, de prijzen die ik heb gehoord na een middagje bellen liepen uiteen van 3000 tot 14000 euro. Hierbij moet opgemerkt worden dat deze prijzen in sommige gevallen wat lastig te vergelijken zijn, vanwege het feit dat de goedkoopste mast een massieve lariks paal was en de duurste een oregon pine verlijmde variant. Onze voorkeur ging uit naar een massieve paal. Niet alleen vanwege de prijs, maar ook vanwege het originele karakter. Opvallend zijn de grote verschillen van inzicht in de wereld van het masten maken. De ene mastenmaker roept dat een verlijmde mast de enige is die ongestaagd kan terwijl de andere zegt dat dit juist geldt voor de massieve. Uiteraard was er een derde expert die zei dat beide masten zouden kunnen. Ik ben erg vriendelijk en uitgebreid te woord gestaan door Ivor van Klink (Workum) en door Wim Mendelt (Koudum), beide mannen van wie je merkt dat ze veel ervaring hebben met masten en hout.
Tussen al het informeren door ben ik ook op zoek gegaan naar een gebruikte goede mast. En wonder boven wonder lag er een forse massieve mast drie dorpjes verderop te koop... Een mast die van een tjalk af kwam. Na gebeld te hebben met de huidige eigenaar, bleek de mast een lengte te hebben van ruim 16 meter. Het gebrek ervan was dat de mastvoet stuk zou zijn. Interessant, want als de voet er ruim af kan, hou ik nog voldoende mast over. Ik heb immers 'maar' 12,5m nodig. Dus een afspraak gemaakt, broer opgetrommeld met vochtmeter en hamertje en richting de mast gereden. De mast hing in een grote schuur en kon daar in alle rust geïnspecteerd en (vocht)gemeten worden. De voet van de mast was inderdaad stuk, maar de rest van de mast leek in een zeer goede staat. Hij was al kaal, geen plekken zichtbaar en overal zeer droog en een groot deel van het beslag zat er zelfs bij. De koop was snel gesloten. Begin volgende maand halen we de mast op met de hulp van een vriend die een vrachtwagen bezit!
Reactie plaatsen
Reacties
Weer een mooi blog!
klinkt heel interessant. als er een filmpje van geschoten kan/mag/moet worden, kun je bij mij terecht. niet op 16/11.