We zijn nu goed en wel 3,5 week aan het 'klussen'. In die 3,5 week is er meer gebeurd dan op het eerste gezicht te zien is. Je hebt de bevredigende klussen met veel resultaat en het type kluswerk dat een zee van tijd kost, weinig resultaat laat zien, maar wel moet gebeuren. We zitten nu al een tijdje in die fase. Daar komt bij dat het normale leven volop begonnen is en er in de weekenden weinig tijd is om samen te klussen. Alles gebeurt tussen de voetbalwedstrijden en afspraken met familie en vrienden door. Gelukkig is er altijd hulp van mijn vader, waardoor het klussen niet alleen hoeft te gebeuren.
Maar wat is er nu zoal gebeurd de afgelopen periode?
De roef is leeg getrokken en eraf gebrand. De gangboorden zijn verwijderd, evenals de overdwarse 'schotten' van de opbouw. De mast is van de boot gehaald, omdat ook die onderhoud nodig had. Verder zijn alle overgebleven bramen en randjes glad geslepen. Hier hebben we veel werk aan gehad.
Daarbij werd tijdens de eerste de beste regenbui snel duidelijk dat de waterhuishouding op het vlak aangepast moest worden. Tussen bijna alle spanten bleef water staan omdat de spanten waterdicht zaten geklonken op het vlak en de spanten onder de oude bun geen watergaatjes hadden. Dus hebben we onze trouwe slijptol ter hand genomen en de betreffende spanten doorgeslepen. Op een aantal plekken is er een 'hapje' uitgehaald, waarna we de bovenkant weer dichtgelast hebben. Het eventuele regenwater stroomt nu naar het laagste punt vanwaar we het kunnen wegpompen. Dit is precies het soort klus dat zeer nuttig is, maar niet zichtbaar is. Dit vergt doorzettingsvermogen...
We zijn intussen op het punt aangekomen waar er keuzes gemaakt moeten worden over hoe het uiterlijk van de ST 5 uiteindelijk gaat worden. Hierover is soms veel en soms nauwelijks discussie, maar alles moet bedacht, besproken, opnieuw bedacht en opnieuw afgesproken worden.
Zo wilden we in eerste instantie grote delen van het hoofdschot vervangen (uitslijpen en nieuw inlassen), maar we vonden het toch zonde om grote delen van het oorspronkelijke hoofdschot te gaan vernieuwen, als dat niet echt nodig is. Uiteindelijk besloten we dat het hoofdschot zo origineel mogelijk blijft. Dit betekent wel dat we een behoorlijk aantal oude klinkgaten moeten dichtmaken en een aantal nieuwe spanten moeten gaan aanbrengen.
Ook moeten we de keuze maken over de hoogte van de kuipvloer. Origineel is deze een stuk hoger dan de huidige vloer vanwege de aanwezigheid van de bun. Echter nu de bun niet meer aanwezig is, is de vloer naar beneden gekomen en hebben we dus eigenlijk een erg diepe kuip. We hebben hier vele discussies over gevoerd, maar vanwege de beschutting houden we de vloer voorlopig laag. Bovendien gaat het omhoog brengen stukken makkelijker dan later de vloer omlaag brengen. Voorlopig is dit dus een 'veilige' keuze.
In de tussentijd stromen de pakjes en pakketten bij ons thuis binnen. Grote pakketten (hout voor de kuipvloer en een zes meter lange paal om een nieuwe giek te maken) die worden bezorgd met een grote vrachtwagen. Maar ook staalplaat, hoekijzers, stukken staf, verf, lijnolie, een nieuwe koelkast en alvast een heuse vuurduvel. Zelfs onze kleine Peugeot 108 is ingezet als vrachtauto om hout voor de motorkist op te halen.
Al met al, veel onzichtbare en tijdrovende klussen...maar langzaam maar zeker vordert het werk!
Reactie plaatsen
Reacties
het tempo is anders nog steeds adembenemend! liggen jullie nu voor op het schema?
Goed bezig!